استخوان و كار آن :

انسان مانند بسياري از جانوران بزرگ داراي پر چوبي به نام اسكلت داخلي است كه شامل استخوان ها،‌غضروف ها و اجزاي ديگراست. استخوان ها به بدن شكل مي دهند و باعث مي شوند كه بتوانيم راست بايستيم. كار ديگر آن ها حفاظت از اندام هاي ويژه اي مانند مغز و قلب است. از طرف ديگر وجود استخوان ها باعث مي شوند تا اندام هاي حركتي بطور مناسب و با سرعت لازم حركت كنند. برخي استخوان ها مثل دنده ها،‌ جمجمه ، جناغ و لگن در توليد گلبول هاي خوب مؤثرند.

  ساختمان استخوان :

استخوان اندامي زنده است. سلول هاي استخواني تقريباً مانند كشمش هاي يك كيك كشمشي در ماده اي زمينه اي قرار دارند. اين ماده از كلسيم، فسفر و رشته هاي پروتئيني دراز ساخته شده است كه با چشم ديده نمي شود. كلسيم و فسفر باعث استحكام استخوان مي شوند و آن را در برابر فشار مقاوم مي سازند. رشته هاي پروتئيني باعث مقاومت استخوان در برابر ضربه مي شوند.

اگردر غذاي انسان به اندازه كافي كلسيم و فسفر وجود نداشته باشد، استخوان ها ضعيف مي شوند. به همي دليل كمبود كلسيم و فسفر در كودكان، باعث خميدگي استخوان هاي پا مي شوند. هر چه سن انسان بالا مي رود ، توليد رشته هاي پروتئيني استخوان كاهش بيشتري مي يابد. در برخي افراد كاهش بيش از اندازه رشته هاي پروتئيني باعث مي شود استخوان ها آسيب پذيرترشوند.  

  غضروف :

بخش مهمي از اسكلت انسان را غضروف تشكيل مي دهد. غضروف نرم تر و قابل انعطاف تر از استخوان است. نوك بيني و لاله ي گوش شما از غضروف ساخته شده است. لايه اي از غضروف روي استخوان هاي متحرك را در محل اتصالشان بر يكديگر پوشانده است. سطح لغزنده ي غضروف مانع اصطكاك استخوان ها مي شود.

بيشتر استخوان ها در ابتدا از جنس غضروف اند اما به تدريج با جذب كليسيم و فسفر غذا،‌تبديل به استخوان مي شوند. استخواني شدن،‌از دوران جنيني شروع مي شود و تا حدود 20 سالگي ادامه پيدا مي كند. از آن به بعد، امكان افزايش قطر و ترميم (در صورت شكستيگي و آسيب ديدگي) وجود دارد اما رشد طولي متوقف مي شود.